PENGENALAN

 

PERPADUAN DI MALAYSIA

PENGENALAN

Malaysia mempunyai variasi kaum yang hidup dalam komuniti yang aman dan harmoni. Kepelbagaian kaum seperti kaum Melayu, Cina dan India yang hidup bagai aur dengan tebing menjadikan Malaysia sebagai sebuah negara yang unik di rantau ini. Peristiwa 13 Mei 1969 masih segar dalam ingatan setiap insan di Malaysia. Peristiwa berdarah yang melibatkan rusuhan kaum padda ketika itu perlu menjadi ikhtibar bagi setiap generasi. Sesungguhnya peristiwa 13 Mei 1969 yang mencatatkan titik hitam dalam sejarah perpaduan kaum di Malysia wajar direnungi agar pisang tidak berbuah dua kali. Perpaduan kaum amat penting dipertahankan agar Malaysia dapat mengorak langkah menuju kea rah pembentukan negara bangsa dan menjadi sebuah negara maju menjelang tahun 2020. Justeru, langkah-langkah drastik perlu diimplementasikan dalam usaha memperkasakan hubungan antara kaum di Malaysia.

Laungan merdeka 66 tahun yang lalu adalah hasil usaha permuafakatan antara kaum di Malaysia. Persoalannya, mengapakah pentingnya perpaduan kaum kepada sesebuah negara? Perpaduan kaum amat penting untuk mewujudkan sesebuah negara yang aman dan damai. Ketika negara lain diancam dengan rencaman isu keganasan, Malaysia tetap gah di mata dunia sebagai sebuah negara yang makmur lagi harmoni. Hal ini adalah kerana segenap lapisan masyarakat hidup bersatu padu dan menjadi perencah kepada kemakmuran Malaysia. Keakraban dan permuafakatan dalam kalangan masyarakat majmuk telah melahirkan satu identiti negara yang dikagumi pada peringkat global. Tuntasnya kita dapat menyimpulkan bahawa masyarakat yang bersatu padu akan membina satu bangsa yang berdaulat dan maju serta mewujudkan sebuah negara yang aman dan damai.

Dalam mengharungi arus pemodenan dan cabaran globalisasi, sesuatu perlu dilakukan untuk memperkasakan hubungan antara kaum di Malaysia. Pendidikan merupakan satu wadah penting untuk merealisasikan hasrat murni ini. Secara analoginya, sistem pendidikan di Malaysia telah mengalami perubahan sejak dari zaman sebuelum merdeka hinggalah kini. Pelaksanaaan Dasar Bahasa Kebangsaan berteraskan Perkara 152 Perlembagaan Persekutuan, Dasar Pendidikan Kebangsaan, Ordinan Pelajaran 1957, Falsafah Pendidikan Kebangsaan 1983 dan beberapa penyata serta akta-akta pendidikan yang lain telah membolehkan semua kaum berkomunikasi secara berkesan dengan menggunakan bahasa Melayu. Pengenalan satu sistem pendidikan bercorak kebangsaan yang merupakan wadah untuk mengeratkan hubungan antara kaum. Melalui sistem pendidikan yang sama, pelajar daripada pelbagai kaum akan belajar dan berinterksi bersama-sama dan proses ini akan menggalakkan proses perpaduan kaum. Kementerian Pelajaran juga telah memperkenalkan sekolah wawasan yang menempatkan tiga aliran pendidikan iaitu aliran kebangsaan, Cina, dan India di satu kawasan yang sama. Interaksi antara ketiga-tiga aliran pendidikan ini akan memperkasakan hubungan antara kaum. Selain itu, penggunaan Bahasa Melayu sebagai bahasa perantaraan di sekolah-sekolah kebangsaan turut membolehkan pelbagai kaum berinteraksi antara satu sama lain. Sesungguhnya sistem pendidikan kebangsaan menjadi pemangkin untuk mengeratkan hubungan antara kaum di Malaysia.

Selaras dengan era teknologi maklumat dan komunikasi, ledakan informasi yang drastik dan radikal yang sedang melanda seantero pelosok negara, hubungan antara kaum juga perlu disemarakkan. Amalan kemasyarakatan seperti bergotong-royong turut membantu mengeratkan hubungan antara kaum. Inovasi terhadap budaya tolong menolong yang melahirkan aktiviti-aktiviti khidmat masyarakat seperti gotong royong dan Rukun Tetangga mampu menjana semangat perpaduan yang erat dalam kalangan masyarakat. Usaha menyemarakkan aktiviti-aktiviti ini semula adalah dengan menyediakan insentif-insentif tertentu yang sudah pasti akan menambahkan wadah pemupukan perpaduan bangsa. Cadangan menjalankan aktiviti gotong-royong sebagai satu program nasional atau sekurang-kurangnya sebagai acara dalam perayaan menyambut ulang tahun Hari Kemerdekaan wajar dipertimbangkan kerana amalan ini dapat memperkasakan hubungan antara kaum di Malaysia.

Perkembangan budaya yang berlaku dalam negara ini sejak zaman kemerdekaan jelas menunjukkan bahawa penerapan nilai-nilai budaya sesuatu kaum oleh suatu kaum yang lain berlakku tanpa paksaan. Misalnya, bilangan wanita bukan Melayu yang memakai pakaian tradisional Melayu seperti baju kurung semasa menghadiri majlis-majlis rasmi semakin bertambah walaupun tiada sebarang peraturan yang memaksa mereka berbuat demikian. Demikian jugalah dengan bilangan rakyat bukan Melayu yang menggemari nasi lemak, sambal belacan dan sebagainya bertambah banyak. Orang Melayu juga banyak yang menggemari masakan orang Cina seperti nasi goreng dan kuewtiaw goreng. Penerapan nilai-nilai budaya berbilang kaum ini akhirnya akan menjurus kepada perpaduan kaum yang utuh dan kukuh.

Sebagai intiha, dapatlah disimpulkan bahawa unsur-unsur mangkin yang efektif membantu memperkasakan perpaduan kaum di Malaysia. Pelbagai pihak perlu bertoleransi, bermuafakat dan bekerjasama dalam usaha mencapai aspirasi keharmonian dan pemodenan negara bak kata pepatah bulat air kerana pembetung, bulat manusia kerana muafakat. Perpaduan antara kaum dapat mewujudkan suasana harmoni dalam kalangan masyarakat dan menjadi wadah penting kepada kesejahteraan masyarakat sama ada pada peringkat lokal mahupun global. Perpaduan kaum merupakan aset negara yang paling bernilai demi menjamin kemajuan negara menjelang tahun 2020 dan bagi melahirkan satu bangsa Malaysia yang cemerlang, gemilang dan terbilang.